Szczepionka przeciw japońskiemu zapaleniu mózgu
Podsumowanie
O chorobie
Co to jest japońskie zapalenie mózgu?
Jak poważne mogą być objawy choroby?
Jak wiele zachorowań występuje na świecie?
O szczepionce
Jakie szczepionki przeciw japońskiemu zapaleniu mózgu są dostępne?
Komu i kiedy można podawać szczepionkę?
Dlaczego warto się szczepić przeciw japońskiemu zapaleniu mózgu?
Kto nie powinien zostać zaszczepiony?
Jak długo utrzymuje się odporność po szczepieniu?
Gdzie można się zaszczepić?
Jakie szczepionki są zarejestrowane w Polsce?
Podsumowanie
O chorobie
Japońskie zapalenie mózgu jest chorobą wirusową przenoszony przez komary. Naturalnym rezerwuarem wirusa są ptaki wodne i trzoda chlewna. Okres wylegania choroby wynosi od 6 do 16 dni. Większość zakażeń (99%) przebiega bezobjawowo lub dominują objawy grypopodobne. U około 1% zakażonych obserwuje się ciężkie objawy, tj. zapalenie mózgu, uszkodzenia neurologiczne, niedowłady oraz inne ubytki neurologiczne. Trwałych zmian neurologicznych doświadcza połowa osób, które przeżywają chorobę. Śmiertelność sięga nawet 30%. Główną przyczyną zgonu w przebiegu choroby jest niedotlenienie mózgu.
Japońskie zapalenie mózgu występuje na subkontynencie Indyjskim, w południowo-wschodniej Azji oraz północno wschodniej Australii.
Według danych WHO, każdego roku zakażonych jest 68 000 osób, w tym 75% to dzieci do 15 lat. Szacuje się że każdego roku 20 000 osób umiera z powodu choroby.
Pamiętaj, że…
- Zakażenie JMZ jest najczęściej bezobjawowe,
- Choroba występuje rzadko, ale jak dojdzie do wystąpienia objawów, przebieg może być dramatyczny, często kończy się zgonem,
- Nie znamy swoistej terapii przeciw japońskiemu zapaleniu mózgu.
O szczepionce
W Polsce dostępna jest inaktywowana (zabita) szczepionka przeciw japońskiemu zapaleniu mózgu. Wirus wchodzący w skąd szczepionki jest namnażany w linii komórek, a następnie inaktywowany przy użyciu formaldehydu. Szczepionka zawiera adiuwant- wodorotlenek glinu.. Szczepionka jest zalecana dla osób dorosłych, młodzieży, dzieci i niemowląt od 2 m.ż. planujących wyjazd do krajów gdzie występuje zwiększone ryzyko zachorowania. Szczepienie podstawowe obejmuje podanie 2 dawek, w odstępie 0-28 dni. Dzieciom powyżej 14 m.ż., młodzieży i dorosłym można podać dawkę przypominającą około roku po szczepieniu podstawowym, przed potencjalną ponowną ekspozycją na wirusa. Po szczepieniu występują łagodne objawy niepożądane, tj. ból w miejscu podania, tkliwość w miejscu podania bóle głowy i mięśni, zmęczenie. Osoby, które nie mogą być zaszczepione, przebywając w miejscu występowania choroby, powinny pamiętać o zabezpieczeniu się przed ugryzieniem przez komary oraz kontaktem z dzikim ptactwem i trzodą chlewną. Ochrona obejmuje stosowanie repelentów, odzieży zabezpieczającej całe ciało, stosowanie moskitiery i zamontowanie siatek zabezpieczających na oknach. Szczepienie można wykonać w placówce, gdzie wykonuje się szczepienia podróżujących.
- Medycyna Podróży – Grzegorz Carowicz/Ernest Kuchar
- Wakcynologia praktyczna – Dorota Mrożek – Budzyn
- Europejska Agencja Leków. EPAR.
- Mikrobiologia lekarska – Kayser/Eckert
- Halstead S.B., Hills S.L., Dubischar K. Japanese encephalitis vaccines. w: Plotkin’s Vaccines, ed. Plotkin S., Orenstein W., Offit P., Edwards K.M. 7th edition, 2017, str. 511-548.
