Donosowa szczepionka przeciw grypie na rynku w najbliższym sezonie

Szczepionka przeznaczona jest do czynnego uodparniania przeciw grypie dzieci i młodzieży w wieku od 24 miesięcy do <18 lat. Preparat przygotowany jest w postaci aerozolu do stosowania donosowo. Zalecana dawka wynosi jedno naciśnięcie pompki (0,1 ml) do każdej dziurki w nosie. Dzieci nieszczepione wcześniej przeciwko grypie sezonowej powinny otrzymać drugą dawkę po upływie 4 tygodni od otrzymania pierwszej dawki.

Żywa szczepionka donosowa (zwana też LAIV- Live Attenuated Vaccine) została zarejestrowana w Europejskiej Agencji Leków w 2013 r. W Europie szczepionka ta jest powszechnie stosowana u dzieci w Wielkiej Brytanii. W Stanach Zjednoczonych jest na rynku od 2003 r.

Szczepionka zawiera żywe, atenuowane (osłabione) szczepy wirusa grypy. Podobnie jak w przypadku szczepionek inaktywowanych, znajdziemy w niej antygeny 4 wirusów grypy: 2 wirusów grypy typu A (typ A-H1N1, typ A-H3N2) oraz 2 typu B. Szczepionka podobnie jak inne szczepionki żywe nie zawiera adiuwantów ani środków konserwujących.

Skład szczepionki jest oparty na oficjalnych zaleceniach dla sezonu grypowego w danym roku. Wirusy użyte w procesie wytwarzania tej szczepionki są namnażane w jajach kurzych. Wirusy są wielokrotnie pasażowane w ten sposób, aby rozmnażały się tylko w niższej temperaturze około 25°C (cold-adapted). Dzięki temu szczepy wirusa zawarte w tej szczepionce replikują się tylko w nosogardzieli, a będąc wrażliwe na temperaturę nie replikują się w płucach. Odporność po podaniu tej szczepionki pojawia się do 14 dni. Przypomina naturalną odporność na grypę.

Najczęstsze działania niepożądane związane z podaniem szczepionki (obserwowane u więcej niż 1 pacjenta na 10) to zmniejszony apetyt, ból głowy, katar lub niedrożność nosa i złe samopoczucie.

Żywej donosowej szczepionki przeciw grypie nie wolno stosować u dzieci z osłabionym układem odpornościowym, w tym zaburzeniami krwi, objawowym zakażeniem wirusem HIV, nowotworami, jak również u dzieci leczonych salicylanami.