Szczepionka przeciw śwince

Podsumowanie

O chorobie

Świnka (nagminne zapalenie ślinianek przyusznych) to wirusowa choroba zakaźna, której źródłem zakażenia jest chory człowiek. Infekcja przenosi się drogą kropelkową lub poprzez kontakt z przedmiotami skażonymi wydzieliną z gardła chorej osoby. Objawy występują zwykle po 17-18 dniach od infekcji. Pojawia się gorączka, złe samopoczucie, obrzęk i bolesność jednej lub obydwu ślinianek przyusznych. W wyniku obrzęku może wystąpić utrata apetytu, trudności w połykaniu oraz uczucie suchości w jamie ustnej. Poważniejsze powikłania występują częściej u chłopców niż u dziewczynek. Są to zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie jąder prowadzące czasami do bezpłodności, zapalenie trzustki, rzadziej zapalenie stawów, mięśnia sercowego lub nerwu słuchowego, które prowadzi do trwałej głuchoty.

Pamiętaj, że:

  • Powikłania świnki występują częściej u chłopców i mogą prowadzić do trwałego kalectwa (m.in. bezpłodności, głuchoty),
  • Szczepionka występuje tylko w postaci skojarzonej ze szczepionką przeciw odrze i różyczce.

Zachorowania na świnkę były powszechne przed wprowadzeniem szczepień. Epidemie występowały co 3-4 lata. W wielu krajach szczepienia spowodowały wyeliminowanie tej choroby. W Polsce szczepienia obowiązkowe przeciwko śwince rozpoczęto w 2004 r. Aktualnie rejestruje się ok. 1500-2000 przypadków rocznie.

O szczepionce

Szczepionkę przeciwko śwince podaje się w postaci skojarzonej ze szczepionką chroniącą przed odrą i różyczką (MMR). Szczepionka jednoskładnikowa przeciwko tej chorobie nie jest dostępna. Maksymalną ochronę zapewnia podanie dwóch dawek szczepionki. Pierwszą dawkę podaje się w 13-15 miesiącu życia, a drugą uzupełniającą – w 6 roku życia.

Szczepionka MMR jest szczepionką bezpieczną i skuteczną. Po jej podaniu mogą wystąpić odczyny miejscowe, tj.: ból w miejscu podania, zaczerwienienie lub obrzęk. Ogólne odczyny poszczepienne zależą od wieku szczepionej osoby. U dzieci może pojawić się łagodne powiększenie węzłów chłonnych, podwyższona temperatura i wysypka. U dorosłych mogą dodatkowo wystąpić bóle stawów. Przeciwwskazania do stosowania MMR to przede wszystkim: uczulenie na którykolwiek składnik preparatu, stwierdzona reakcja nadwrażliwości po wcześniejszym szczepieniu, ciąża, gorączka, przyjmowanie leków zmniejszających aktywność układu odpornościowego oraz choroby krwi i nowotwory.

O chorobie

Co to jest świnka?

Świnka (nagminne zapalenie ślinianek przyusznych) jest ostrą, chorobą zakaźną wywoływaną przez wirusy świnki.
Źródłem zakażenia jest chory na świnkę człowiek. Choroba szerzy się drogą kropelkową przez bezpośredni kontakt. Powodem zakażenia może być także pośredni kontakt z przedmiotami skażonymi wydzieliną z gardła chorej osoby.

Wirus świnki dostaje się do organizmu przez jamę ustną. Po namnożeniu się w błonach śluzowych, przenosi się z krwią do wrażliwych tkanek i narządów. Szczególnie podatne na zakażenie są ślinianki przyuszne, w mniejszym stopniu podżuchwowe i podjęzykowe.

Okres wylęgania świnki wynosi 14-24 dni, średnio 17-18 dni. Okres zakaźności występuje od 7 dni przed pojawieniem się obrzęku ślinianek i utrzymuje się do 9 dni po wystąpieniu tego objawu.

Jakie są objawy świnki?

Do głównych objawów świnki należą:

  • gorączka,
  • złe samopoczucie,
  • obrzęk i bolesność jednej lub obu ślinianek przyusznych,
  • obrzęk i bolesność ślinianek podżuchwowych i/lub podjęzykowych,
  • nieżyt górnych dróg oddechowych,
  • utrata łaknienia,
  • trudności w żuciu i połykaniu,
  • uczucie suchości w jamie ustnej,
  • czasami: ból głowy, nudności, wymioty (objawy sugerujące zapalenie opon mózgowo-
    rdzeniowych),
  • obrzęk, bolesność jądra/jąder (u chłopców po okresie dojrzewania).

U 15-30% zakażonych przebieg choroby jest bezobjawowy.

Jak poważne mogą być objawy świnki?

Zakażenia wirusem świnki mają różnorodny przebieg.
Najczęściej występują w łagodnej postaci z niegroźnym zapaleniem ślinianek.
Wyjątkami są: świnkowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu lub zapalenia trzustki, kiedy choroba jest cięższa i trwa dłużej. Do zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych może dojść u 1 na 10 chorych, w tym 3-4 razy częściej wśród chłopców niż dziewczynek. Znacznie rzadziej dochodzi do poświnkowego zapalenia mózgu.

Do innych powikłań tej choroby należą:

  • zapalenie jądra i najądrza najczęściej jednostronne (u 14-35% chłopców po okresie dojrzewania i młodych mężczyzn), w rzadkich przypadkach może to skutkować bezpłodnością,
  • zapalenie trzustki (w późniejszym okresie może wystąpić cukrzyca), częściej dotyczy kobiet, zapalenie innych narządów gruczołowych: jajników, gruczołu krokowego, tarczycy, gruczołów sutkowych (częściej u dorosłych niż u dzieci),
  • zapalenie ucha środkowego,
  • zapalenie nerwu słuchowego, które może prowadzić do niedosłuchu lub trwałej głuchoty
    (sporadyczne przypadki),
  • zapalenie stawów, mięśnia sercowego, oka,
  • poronienia u kobiet w przypadku zakażenia w pierwszym trymestrze ciąży.

Zgony z powodu świnki występują niezwykle rzadko.

Jak wiele zachorowań na świnkę występuje w Polsce?

TRWA WCZYTYWANIE DANYCH

Źródło danych: biuletyny roczne „Choroby zakaźne i zatrucia w Polsce” oraz „Szczepienia ochronne w Polsce” (wyd: NIZP-PZH, GIS)

W Polsce przed wprowadzeniem obowiązku szczepienia przeciwko śwince rejestrowano około 150 000 do 220 000 zachorowań rocznie (w latach epidemicznych).

Okresowy wzrost zachorowań na tę chorobę występował co 3-4 lata. Większość przypadków dotyczyła dzieci, rzadko występowały zachorowania u niemowląt i dorosłych.

W 1998 roku szczepienie szczepionką skojarzoną przeciwko odrze, śwince i różyczce (MMR) umieszczono w kalendarzu szczepień na liście szczepień zalecanych. Natomiast w 2004 roku uodparnianie szczepionką MMR stało się obowiązkowe.

W ostatnich latach liczba zachorowań ulega zmniejszeniu.

W 2018 roku zarejestrowano 1584 zachorowania na świnkę, w 2017 roku- 1670 zachorowań, w 2016 roku – 1978 zachorowań, w 2015 roku – 2 208 zachorowań.

Jak często świnka występuje na świecie?

W krajach nieobjętych szczepieniami przeciwko śwince, każdego roku choroba ta powoduje liczne zachorowania wśród dzieci i młodzieży.

Od 1967 roku, czyli po wprowadzeniu szczepień, zauważa się spadek liczby zachorowań, np. na terenie USA odnotowuje się ok. 500 przypadków świnki rocznie (zmniejszenie o ponad 90% w porównaniu z okresem przed szczepieniami).

W Finlandii (gdzie w 1982 roku wprowadzono dwie dawki szczepionki), od 1997 roku nie obserwuje się zachorowań na świnkę, za wyjątkiem przypadków zawleczonych z innych krajów.

O szczepionce

Jakie rodzaje szczepionek są dostępne w Polsce?

Szczepionki przeciw śwince należą do grupy szczepionek żywych, tzn. zawierają osłabionego (atenuowanego) wirusa świnki (szczep Jeryl Lynn i jego pochodna RIT 4385).

Szczepionka przeciw śwince podawana jest w postaci szczepionki skojarzonej przeciw odrze, śwince i różyczce (tzw. MMR). Pojedyncze szczepionki przeciw śwince są niedostępne.

Szczepionki stosuje się w celu uodpornienia dzieci i dorosłych. Pobudzają  one produkcję przeciwciał chroniących m.in. przed zakażeniem wirusem świnki.

Podanie 2 dawek skojarzonej szczepionki przeciw śwince, odrze i różyczce pozwala uzyskać 86% skuteczności przeciw śwince.

Dlaczego warto się szczepić przeciw śwince?

Świnka jest ostrą chorobą zakaźną. Na ogół przebiega łagodnie, niekiedy może prowadzić do poważnych powikłań, często wymagających hospitalizacji. W ostatnich latach średnio ok. 5 000 dzieci rocznie musiało być hospitalizowanych z powodu ciężkiego przebiegu świnki. Niektóre powikłania mogą prowadzić do trwałych następstw (głuchota, bezpłodność, cukrzyca).
Zachorowanie na świnkę uważa się za główną przyczynę wirusowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych u dzieci.
Jak dotąd nie opracowano skutecznego leku przeciwko wirusowi świnki. Jedynym sposobem zapobiegania tej chorobie jest szczepienie.

Kto i kiedy powinien zostać zaszczepiony przeciw śwince?

Szczepionka przeciw śwince podawana jest jako szczepionka MMR przeciw odrze, śwince i różyczce. Podawana jest podskórnie lub domięśniowo. Może być podawana razem z innymi szczepionkami np. ze szczepionką przeciw ospie wietrznej (w osobne miejsca).

Szczepienia obowiązkowe (bezpłatne):
Dzieci

Według Programu Szczepień Ochronnych każde dziecko powinno zostać zaszczepione szczepionką MMR w 13-15 miesiącu życia oraz dawką uzupełniającą w 6 roku życia, w celu uzyskania długotrwałej odporności.

Od 1 stycznia 2019 roku drugą dawkę MMR należy podać w 6. roku życia dzieciom, które:

  • urodziły się w 2014 r.,
  • są w 6. roku życia, ale w dniu kwalifikacji do szczepienia nie ukończyły jeszcze 6. roku życia (większość dzieci urodzonych w 2013 r.),
  • dla dzieci starszych w 7., 8. i 9. roku życia, PSO na 2019 rok nie przewiduje szczepień wyrównawczych (podanie drugiej dawki szczepionki będzie sukcesywnie wyrównywane poprzez szczepienie w 10 roku życia).

Szczepienia zalecane (odpłatne):
Dorośli

Szczepienie szczepionką MMR jest zalecane:
• dorosłym, którzy nie byli szczepieni przeciw śwince w dzieciństwie,
• osobom, które w przeszłości otrzymały tylko jedną dawkę szczepionki,
• jedną dawkę należy podać w wyznaczonym dniu, po przynajmniej 4 tygodniach zaleca się podanie 2-giej dawki szczepionki.

Kto nie powinien zostać zaszczepiony przeciw śwince?

Przeciwwskazaniami do szczepienia przeciw śwince są:

  • cieżka reakcja alergiczna (anafilaktyczna) po poprzedniej dawce szczepionki,
  • uczulenie na żelatynę,
  • uczulenie na neomycynę,
  • stwierdzenie reakcji nadwrażliwości po wcześniejszym szczepieniu,
  • ciąża (kobiety powinny unikać zajścia w ciążę przez 1 miesiąc po szczepieniu),
  • ostre zakażenia przebiegające z wysoką gorączką oraz czynna, nieleczona gruźlica,
  • choroby hematologiczne (białaczki, chłoniaki),
  • niedobory odporności w następstwie choroby lub leczenia,
  • leczenie wysokimi dawkami kortykosteroidów,
  • transfuzja krwi, osocza lub preparatów ludzkich immunoglobulin (szczepionka powinna być podana w określonym odstępie czasu, uzależnionym od powodu, dla którego preparaty zastosowano (od 3 do 11 miesięcy).

Jakie jest ryzyko związane ze szczepieniem przeciw śwince?

Jednoznaczne określenie występowania niepożądanych odczynów poszczepiennych po podaniu szczepionki przeciw śwince jest utrudnione ze względu na fakt, że szczepionkę tą stosuje się jako skojarzoną przeciw odrze, śwince i różyczce tzw. MMR.

Szczepionki przeciw odrze, śwince i różyczce (MMR) są bezpieczne.

Po ich podaniu mogą wystąpić odczyny poszczepienne o charakterze:

  • miejscowym (charakteryzują się łagodnym przebiegiem, utrzymują się 1-2 dni),
    – zaczerwienienie, ból, obrzęk w miejscu podania szczepionki,
    – krótkotrwałe uczucie palenia i/lub kłucia w miejscu podania szczepionki.
    Należy pamiętać, że część z tych objawów jest wynikiem prawidłowego procesu uodporniania.
  • ogólnym
    – stan podgorączkowy lub niewysoka gorączka (5-10% dzieci), która pojawia się zazwyczaj
    w 6-12 dniu po szczepieniu i utrzymuje około 2 dni,
    – nietypowy płacz,
    – wysypka na skórze (5% dzieci), która pojawia się zazwyczaj w 6-12 dniu po szczepieniu i utrzymuje około 2 dni,
    – łagodne powiększenie węzłów chłonnych (częściej u dzieci),
    – obrzęk ślinianki przyusznej który pojawia się rzadko po 10-14 dniach od szczepienia,
    – bóle stawów (0,5%, szczególnie u młodych osób i kobiet),
    – zapalenie stawów (10% szczepionych kobiet), które pojawia się między 7 a 21 dniem po
    szczepieniu. Należy pamietać, że po szczepieniu dolegliwości ze strony stawów są dużo
    łagodniejsze niż po naturalnym zakażeniu.
  • bardzo rzadko mogą występować ciężkie niepożądane odczyny poszczepienne
    – reakcje alergiczne (1 przypadek na około 200.000 – 1.000.000 dawek),
    – drgawki (1 przypadek na 3.000- 4.000 dawek), zwykle po podaniu pierwszej dawki;
    drgawki ustępują bez trwałych następstw w rozwoju dziecka,
    – krwotoczne plamki na skórze (wybroczyny), pojawiają się do 2 miesięcy po szczepieniu
    zwykle po 2 -3 tygodniach ustępują bez śladu.
    – łagodne zapalenie mózgu (1 przypadek na 1.800.000 dawek), ustępuje, nie pozostawia
    następstw.

Czy szczepionka przeciw śwince jest skuteczna?

Szczepienia przeciw śwince należą do szczepień obowiązkowych i zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych realizowane są przy użyciu skojarzonej szczepionki przeciw odrze, śwince i różyczce (tzw. szczepionka MMR) w postaci dwóch dawek podawanych w 13 m.ż. oraz 10 r.ż.
Odporność po szczepieniu przeciw śwince jest długotrwała, utrzymuje się kilkadziesiąt lat.
Skuteczność pełnego szczepienia (tj. 2-dawki) oceniono na ok. 86% (od 79% do 95%).

Jakie preparaty szczepionek przeciw śwince są zarejestrowane w Polsce?

Szczepionka przeciw śwince dostępna jest wyłącznie jako szczepionka skojarzona przeciw odrze, śwince i różyczce (MMR).

Do szczepionek skojarzonych należą:

1. Szczepionka: MMRVAX Pro
Typ szczepionki: szczepionka przeciw odrze, śwince i różyczce, żywa,
Antygeny: atenuowane szczepy wirusa odry, świnki i różyczki,
Podmiot odpowiedzialny: Sanofi Pasteur MSD SNC, Francja
Postać: proszek i rozpuszczalnik do sporządzenia zawiesiny do wstrzykiwań
Dawka: 0,5 ml;

2. Szczepionka: Priorix
Typ szczepionki: szczepionka przeciw odrze, śwince i różyczce, żywa,
Antygeny: atenuowane szczepy wirusa odry, świnki i różyczki
Podmiot odpowiedzialny: GlaxoSmithKline Biologicals S.A., Belgia
Postać: proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań
Dawka: 0,5 ml.

3. Szczepionka: Priorix-Tetra (obecnie niedostępna)
Typ szczepionki: szczepionka przeciw odrze, śwince, różyczce
i ospie wietrznej, żywa,
Antygeny: atenuowane szczepy wirusa odry, świnki, różyczki i ospy wietrznej
Podmiot odpowiedzialny: GlaxoSmithKline Biologicals S.A., Belgia
Postać: proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań
Dawka: 0,5 ml.

W Polsce pojedyncze (monowalentne) szczepionki przeciw różyczce nie są zarejestrowane.

Kalendarz szczepień

Szczepienia przeciw śwince w Programie Szczepień Ochronnych

Szczepienia przeciw śwince wykonuje się skojarzoną szczepionką przeciw odrze, śwince i różyczce.

Szczepienia przeciw odrze, śwince i różyczce są obowiązkowe (finansowane z budżetu Ministra Zdrowia) dla dzieci
w schemacie szczepienia:

  • podstawowego w 13-15 miesiącu życia,
  • uzupełniającego w 6 roku życia.

Dzieciom pomiędzy 7 a 9 rokiem życia podanie drugiej dawki szczepionki będzie sukcesywnie wyrównywane poprzez szczepienie w 10 roku życia.

Szczepienia przeciw odrze, śwince i różyczce są zalecane (niefinansowane z budżetu Ministra Zdrowia) osobom:

  • nieszczepionym przeciw odrze, śwince i różyczce w ramach szczepień obowiązkowych, podaje się dwie dawki szczepionki w odstępie co najmniej 4 tygodni,
  • młodym kobietom, zwłaszcza pracującym w środowiskach dziecięcych (przedszkola, szkoły, szpitale, przychodnie) i młodym mężczyznom dla zapobiegania różyczce wrodzonej szczególnie nieszczepionym w ramach szczepień obowiązkowych lub jeżeli od szczepienia podstawowego minęło więcej niż 10 lat.

Nie zaleca się podawania szczepionki w okresie ciąży, a przez 1 miesiąc po szczepieniu nie należy zachodzić w ciążę.

Program Szczepień Ochronnych na 2019 rok

Czytaj więcej

Czy osoba dorosła, która ma częsty kontakt z małymi dziećmi a nie chorowała na świnkę powinna się zaszczepić?

Świnka jest jedną z wirusowych chorób okresu dziecięcego, które często u dorosłych mają cięższy przebieg, z wiekiem wzrasta też ryzyko wystąpienia powikłań.

Świnka u dorosłych w większości przebiega jednak łagodnie natomiast największym zagrożeniem są powikłania takie jak: zapalenie jąder i najądrzy mogące prowadzić do bezpłodności u mężczyzn, w przypadku kobiet zapalenie jajników (nie prowadzące do bezpłodności) – występuje u około 10% chorujących kobiet, inne powikłania to zapalenie trzustki, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu.

Świnka nie zawsze powoduje typowe objawy chorobowe, u około 30-40% ludzi przebiega bezobjawowo. Osoba dorosła, która nie jest pewna czy chorowała na świnkę może to łatwo sprawdzić oznaczając poziom przeciwciał IgG przeciw wirusowi świnki (koszt badania ok.  50 PLN). Dodatni wynik tego badania świadczy o trwałej odporności. W przypadku wyniku ujemnego zalecane jest szczepienie.

Szczepienia przeciw śwince osób dorosłych są zalecane (odpłatne).
Szczepionka przeciw śwince jest dostępna wyłącznie w postaci 3 składnikowej  szczepionki przeciw odrze, śwince i różyczce. W celu pełnego uodpornienia należy podać 2 dawki szczepionki w odstępie nie krótszym niż 4 tygodnie.

Szczepionka chroniąca wyłącznie przeciw śwince jest niedostępna.

Uzupełnienie szczepień osób dorosłych przeciw odrze/śwince/różyczce  w obecnej sytuacji  zaleca się przede wszystkim osobom, które mają na co dzień kontakt z dziećmi np. w przedszkolu, szkole oraz pracownikom służby zdrowia.
Kobiety planujące ciąże, które nie chorowały na świnkę powinny upewnić się czy posiadają trwałą odporność, gdyż zachorowanie w I trymestrze ciąży może powodować poronienie.

Podobnie jak w przypadku każdego szczepienia wymagana jest kwalifikacja do szczepienia przez lekarza wykluczająca ewentualne przeciwwskazania do szczepienia oraz recepta na zakup szczepionki w aptece.

Czy można uodpornić przeciw śwince osobę, która miała kontakt z chorym na świnkę?

Nie ma przeciwwskazań do tego typu postępowania, ale jego skuteczność nie jest potwierdzona badaniami klinicznymi. Z obserwacji wynika, że masowe szczepienia prowadzone w okresie wzrostu zachorowań na świnkę hamują ich dalsze rozprzestrzenianie się.

Czy zaszczepić młodego mężczyznę, który nie chorował na swinkę i nie był szczepiony? Jeżeli tak , to jaka szczepionka będzie dla niego odpowiednia?

Szczepienie przeciw śwince podobnie jak przechorowanie świnki jest związane z nabyciem długotrwałej odporności na całe życie. Osoby, które nie chorowały na świnkę w przeszłości i nie zostały zaszczepione są narażone na zachorowania. Ciężkość choroby, w tym częstość zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych zwiększa się z wiekiem. Populacją najbardziej narażoną na wystąpienie powikłań świnki są nastolatki i młodzi dorośli.
Szczepienie przeciw śwince znacznie zmniejsza zachorowalność na świnkę, a przede wszystkim liczbę powikłań.

Jeżeli nie mamy dokumentacji i nie jesteśmy pewni czy chorowaliśmy na świnkę można to łatwo sprawdzić oznaczając poziom przeciwciał IgG przeciw wirusowi świnki (koszt badania około 50 PLN). Dodatni wynik tego badania świadczy o trwałej odporności. W przypadku wyniku ujemnego zalecane jest szczepienie.

W Polsce, podobnie jak w całej Europie na rynku niedostępne są pojedyncze szczepionki przeciw śwince. Jeżeli młody mężczyzna nie chorował na świnkę w dzieciństwie i nie został zaszczepiony zalecane jest podanie 2 dawek szczepionki przeciw odrze, śwince i różyczce z zachowaniem odstępu nie krótszego niż 4 tygodnie. Do wyboru jest jeden z dwóch obecnych na rynkupreparatów.

Podanie dwóch dawek szczepionki zapewnia skuteczność na poziomie 79-95% i chroni przed powikłaniami w przebiegu świnki.

Po jakim czasie od szczepienia przeciw odrze, śwince i różyczce lub ospie wietrznej można planować zajście w ciążę?

Okres ciąży jest przeciwskazaniem do podawania szczepionek żywych, tj. przeciw odrze, śwince, różyczce oraz przeciw ospie wietrznej, ze względu na teoretyczne ryzyko przeniesienia drobnoustroju szczepionkowego na płód.

Podanie szczepionki żywej przeciw odrze, śwince, różyczce lub przeciw ospie wietrznej kobiecie w okresie kiedy planuje ciążę powinno być związane z koniecznością zabezpieczenia się przed ciążą na okres co najmniej 1 miesiąca. Pod koniec 2012 roku Europejska Agencja Leków zaopiniowała wprowadzenie zmian w charakterystykach produktu leczniczego żywych szczepionek przeciw odrze śwince i różyczce (szczepionki o nazwie handlowej MMRVAX Pro oraz Priorix) oraz pojedynczej szczepionce przeciw ospie wietrznej (o nazwie handlowej Varilrix) dotyczących czasu, w którym kobieta po szczepieniu nie powinna zachodzić w ciążę przez okres 1 miesiąca zamiast wcześniej obowiązującego okresu 3 miesięcy.

Utrzymano dotychczasowe przeciwwskazania szczepienia przeciw odrze, śwince, różyczce i ospie wietrznej u kobiet w ciąży wraz z uwagą, że przypadkowe zaszczepienie kobiety w ciąży nie powinno być przyczyną przerwania ciąży.

Nowe zalecenia oparto na wynikach badań bezpieczeństwa 5300 kobiet, którym podczas ciąży podano szczepionki przeciw różyczce lub kobiet zaszczepionych przeciw ospie wietrznej, które nie wiedziały, że są w ciąży. Nie odnotowano żadnego przypadku zaburzeń związanych z uszkodzeniem płodu. Dlatego też utrzymano zalecenie, że zaszczepienie kobiety w ciąży szczepionką żywą, np. w sytuacji kiedy nie wiedziała, że jest w ciąży nie powinno być przyczyną jej usunięcia.

Ostatnia aktualizacja: 2 lutego 2019
Materiały źródłowe
  • Rubin S.A. Mumps vaccines. w: Plotkin’s Vaccines, red. PLotkin S.A., Orenstein W.A., Offit P.A., Edwards K.M. wyd. 7. 2017, str. 663-688.
  • American Academy of Pediatric. ed. Pickering L.K. Red Book, Report of the Committee on Infectious Diseases, 27th ed. ELK Grove Village IL. American Academy of Pediatrics. 2006: 464-468.
  • Magdzik W., Naruszewicz-Lesiuk D., Zieliński A. (red). Wakcynologia wyd. II,  α-medica Press, Bielsko-Biała 2007, 448-451.
  • Stanowisko WHO dot. szczepionek przeciwko śwince w języku angielskim i francuskim. Weekly Epidemiological Record, Nr 7, 2007, 82, str.: 49–60.
  • Centers for Disease Control. Measles, Mumps, and Rubella – Vaccine Use and Strategies for Elimination of Measles, Rubella, and Congenital Rubella Syndrome and Control of Mumps: Recommendations of the Advisory Committee on Immunization Practices (ACIP). MMWR z maja 1998 /   47(RR-8); str. 1-57.
  • Livingston K. A. i wsp. Mumps vaccine effectiveness and risk factors for disease in households during an outbreak in New York City. Vaccine, 2014; 32: 369–374.
  • Wysocki J. Jak długo utrzymuje się ochrona po szczepieniu MMR? Medycyna Praktyczna Szczepienia. 28.05.2018.
pokaż więcej

Ta strona wykorzystuje pliki cookies. Pozostawiając w ustawieniach przeglądarki włączoną obsługę plików cookies wyrażasz zgodę na ich użycie. Jeśli nie zgadzasz się na wykorzystanie plików cookies, zmień ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji znajdziesz w polityce prywatności.

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Close