Prof. dr hab. med. Wiesław Magdzik (1932-2015)

Nestor polskiej epidemiologii i wakcynologii, lekarz epidemiolog, współzałożyciel i Członek Honorowy Polskiego Towarzystwa Wakcynologii, twórca programu szczepień ochronnych w Polsce, Dyrektor Państwowego Zakładu Higieny i Departamentu Sanitarno-Epidemiologicznego Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej, doradca i konsultant w Światowej Organizacji Zdrowia. Po ukończeniu studiów medycznych (1955 r.) Wiesław Magdzik pracował w Zakładzie Epidemiologii Państwowego Zakładu Higieny, gdzie w 1979 r. objął funkcję Kierownika Zakładu. Podczas pracy w PZH czynnie uczestniczył w zwalczaniu epidemii licznych chorób zakaźnych – ospy prawdziwej, duru brzusznego, duru rzekomego B oraz w zabezpieczeniu kraju przed zagrożeniem epidemią błonicy. Odegrał też kluczową rolę w opracowaniu i wdrożeniu programu szczepień przeciw wzw typu B. Pracował też za granicą – zwalczał wirusowe zapalenie wątroby w Mongolii, ospę prawdziwą w Indiach i organizował system masowych szczepień w Tajlandii. Był jednym z kluczowych twórców światowego programu zwalczania poliomyelitis.

 

Prof. Magdzik szczególnie zasłużył się w walce z wirusowym zapaleniem wątroby typu B w Polsce. W latach 80-tych ubiegłego wieku, w przeliczeniu na liczbę mieszkańców, Polska rejestrowała najwyższą częstość zachorowań ma wzw B w Europie, porównywalną z Mołdawią oraz byłymi krajami Związku Radzieckiego. Sytuacja w Polsce przedstawiała się na tyle niekorzystnie, że wymagało to podjęcia radykalnych działań. Prof. Magdzik, kierując pracami Komisji Epidemiologicznej Rady Sanitarno-Epidemiologicznej, zalecał stopniowe wprowadzanie szczepień, rozpoczynając od grup wysokiego ryzyka zakażenia (pracownicy służby zdrowia, uczniowie i studenci uczelni medycznych, noworodki i niemowlęta matek zakażonych HBV). Działania te przyniosły oczekiwane działania w połączeniu z wprowadzeniem rutynowej sterylizacji sprzętu medycznego. W kolejnym etapie, profesor zalecał wdrażanie szczepień powszechnych początkowo w wybranych województwach, następnie stopniowo rozszerzając je na cały kraj. W efekcie tych działań na przestrzeni jedenastu lat (1993r. – 2004r.) zapadalność na wzw typu B w Polsce obniżyła się o 90% i w 2004r. odnotowano już tylko 4 zachorowania na 100 000 mieszkańców. Był to spektakularny sukces. Mając gruntowne rozeznanie w sytuacji epidemiologicznej w Polsce, prof. Magdzik planował wdrażanie programu szczepień tak aby zmaksymalizować jego skuteczność przy dostępnych środkach budżetowych. Doświadczenia te były wykorzystywane w kolejnych latach, kiedy wdrażano szczepienia najpierw w grupach wysokiego ryzyka, a następnie rozszerzano na całą populację. Tak postąpiono w przypadku szczepień przeciw Haemophilus influenzae typu B lub pneumokokom. Dzięki swoim niezwykłym dokonaniom i barwnemu życiu prof. Magdzik stanowi przykład dla nowych pokoleń epidemiologów.

Ostatnia aktualizacja: 31 stycznia 2018
Materiały źródłowe

Przegląd Epidemiologiczny, 2016, 70(1), 155-157.

Magdzik W. Mój flirt z medycyną. Alfa Medica Press. Bielsko Biała 2006, wyd.1.

Naruszewicz-Lesiuk D. Prof. zw. dr hab. Med. Wiesław Magdzik- przedstawiciel polskiej szkoły  epidemiologii – w 80-lecie urodzin. Przegląd Epidemiologiczny 2012, 66, 161-166.

pokaż więcej
Słowniczek
pokaż więcej
Znalazłeś niezrozumiany termin?
Zaproponuj hasło do słownika.
Loading

Ta strona wykorzystuje pliki cookies. Pozostawiając w ustawieniach przeglądarki włączoną obsługę plików cookies wyrażasz zgodę na ich użycie. Jeśli nie zgadzasz się na wykorzystanie plików cookies, zmień ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji znajdziesz w polityce prywatności.

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Close