Pierwszy od lat przypadek błonicy w Hiszpanii
30 maja 2015 r. laboratoryjnie potwierdzono błonicę u 6 letniego chłopca. Dziecko to, podobnie jak cała jego rodzina, nie było zaszczepione przeciw błonicy. Stan dziecka był ciężki, a jego leczenie utrudnione ze względu na trudną dostępność w Europie do antytoksyny błoniczej – głównego leku w terapii błonicy. Ostatecznie antytoksynę błoniczą uzyskano ze zmagazynowanych zasobów Francji i Rosji. Zidentyfikowano, zbadano i poddano obserwacji około 150 osób, które miały kontakt z chorym chłopcem. Wszystkim osobom z kontaktu podano dawki przypominające szczepionki przeciw błonicy. U ośmiu z nich wykryto nosicielstwo maczugowców błonicy.
Szczepienie przeciw błonicy jest jedyną skuteczną metodą zapobiegania tej niebezpiecznej chorobie. Powyższy przypadek pokazuje, że pomimo zaszczepienia ponad 95% populacji w Europie, osoby niezaszczepione są narażone na zachorowanie, szczepionka nie chroni bowiem przed bezobjawowym nosicielstwem. Osoby będące nosicielami maczugowców błonicy mogą stanowić źródło zakażenia dla osób niezaszczepionych.
Szczepienia przeciw błonicy są realizowane w dzieciństwie (3 dawki w schemacie podsatwowym oraz dawki przypominające w 6 oraz 14 r. ż. Ze względu na obserwowany z wiekiem spadek ochronnego poziomu przeciwciał u osób dorosłych zalecane jest podawanie dawek przypominających szczepionki przeciw błonic co 10 lat. Utrzymanie wysokiego poziomu przeciwciał przeciwbłoniczych jest szczególnie istotne wobec ograniczonej dostępności antytoksyny błoniczej, która obecnie w Europie produkowana jest tylko w Rosji. Śmiertelność w błonicy nawet przy podjęciu właściwego leczenia wynosi 10% i znacząco wzrasta w przypadku nie zastosowania terapii antytoksyną błoniczą.
Źródło:
ECDC. A case of diphtheriae in Spain. 15 June 2015
WHO Europe. Diphtheria detected in Spain.
