Nowa doustna szczepionka dla podróżujących przeciw durowi brzusznemu

Nowa doustna szczepionka przeciw durowi brzusznemu zawiera żywy szczep S. Typhi Ty2. Szczep ten został poddany atenuacji metodą chemicznej mutagenezy z wyjściowego dzikiego szczepu S. Typhi Ty2. Dzięki przeprowadzonym w ramach tego procesu co najmniej 8 mutacjom uzyskano stabilny atenuowany szczep szczepionkowy, z jednej strony niepatogenny dla człowieka, ale jednocześnie immunogenny, a więc zdolny do wzbudzenia odpowiedzi odpornościowej.

Dzięki temu, że szczepionka podawana jest drogą doustną imituje naturalny mechanizm zakażenia pałeczki duru brzusznego, pobudza miejscową oraz układową odpowiedź immunologiczną. Szczepionka dostępna jest w postaci doustnych kapsułek żelatynowych odpornych na działanie soków żołądkowych. Szczepionka może być podawana osobom dorosłym oraz dzieciom w wieku 5 lat i starszych. Schemat szczepienia obejmuje podanie 3 kolejnych dawek (kapsułek), po 1 kapsułce co drugi dzień (1, 3, 5 dzień). Po 3 latach zalecane jest szczepienie przypominające polegające na podaniu podobnie 3 kolejnych dawek (kapsułek), po 1 kapsułce co drugi dzień (1, 3, 5 dzień). Ochrony można spodziewać się po ok. 7-10 dniach od podania ostatniej dawki.

Szczepionka została po raz pierwszy zarejestrowana na świecie w 1989 roku, stąd też od tego czasu poza badaniami klinicznym na podstawie których został zarejestrowana, mamy dobrze udokumentowaną efektywność szczepień w warunkach terenowych. Działania niepożądane występują rzadko i przebiegają pod postacią bólu brzucha, nudności, bólu głowy, gorączki, biegunkiwymiotów lub wysypki. Zwykle mają łagodny przebieg.

Dur brzuszny jest ostrą chorobą zakaźną wywoływaną przez bakterie, pałeczki duru brzusznego (Salmonella typhi). Jest to choroba „brudnych rąk”: Zachorowania szerzą się głównie przez wodę i żywność zanieczyszczone wydalinami zakażonych ludzi, nie przestrzegających zasad higieny, jak również poprzez bezpośredni kontakt z nosicielami. Objawy duru brzusznego obejmują: narastającą gorączkę, której towarzyszy ogólne osłabienie, ból głowy, zaparcia, wzdęcia, bezsenność, czasami biegunka. Mogą wystąpić spowolnienie tętna, apatia, spowolnienie ruchowe, powiększenie wątroby i śledziony, kaszel. W przebiegu duru brzusznego może dojść do szeregu powikłań, wymagających hospitalizacji. Leczenie duru brzusznego wymaga antybiotykoterapii, a coraz większym problemem na świecie są szczepy pałeczki duru brzusznego oporne na antybiotyki. Ogranicza to możliwości terapeutyczne, zwiększa koszty terapii i jest przyczyną większej liczby powikłań i przypadków śmiertelnych.

Szczepienia przeciw durowi brzusznemu zaleca się podróżującym do rejonów endemicznego występowania zachorowań na dur brzuszny oraz w zależności od sytuacji epidemiologicznej w regionie lub kraju, np. w sytuacjach powodujących utrudniony dostęp do czystej wody.

Więcej informacji: Vivotif. Charakterystyka Produktu Leczniczego.