Szczepionka przeciw Hib

W Polsce szczepionki przeciw zakażeniom Hib są dostępne w postaci skoniugowanej, gdzie antygen (oczyszczony polisacharyd otoczki PRP) jest połączony z nośnikiem. Preparaty różnych firm zawierają różne nośniki, np.: toksoid błoniczy, toksoid tężcowy, białka błony zewnętrznej meningokoków.

Szczepionki przeciw zakażeniom Hib występują jako:

• szczepionki monowalentne, zawierające wyłącznie składnik chroniący przeciw Hib
• szczepionki skojarzone, zawierające składnik chroniący przeciw Hib oraz składniki uodporniające jednocześnie przeciw błonicy, tężcowi, krztuścowi (składnik bezkomórkowy), wirusowemu zapaleniu wątroby typu B, poliomyelitis (IPV) (tj. szczepionki DTaP+HBV+IPV+Hib).

Wszystkie zarejestrowane i stosowane w Polsce szczepionki przeciw zakażeniom Hib są bezpieczne i charakteryzują się wysoką skutecznością, sięgającą 95% wśród dzieci.

Szczepienia są jedynym sposobem profilaktyki przed zakażeniem Hib.

Po szczepieniu w organizmie dziecka wykrywane są przeciwciała, które chronią przed zakażeniem oraz zachorowaniem objawowym. Zaszczepienie zabezpiecza również przed tzw. kolonizacją, czyli przenoszeniem bakterii przez zdrowe dzieci. W ten sposób szczepiąc zdrowe dziecko zabezpieczamy inne dzieci, które nie mogły zostać zaszczepione z powodu ciężkiej choroby lub innych przeciwwskazań.

Zachorowania u dzieci szczepionych zdarzają się bardzo rzadko i dotyczą głównie dzieci, które zostały niekompletnie zaszczepione.

Szczepionka przeciw zakażeniom Hib jest przeznaczona dla dzieci od 6 tygodnia do 5 roku życia oraz starszych dzieci z grup ryzyka, np. po usunięciu śledziony. Zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych (PSO) szczepienie przeciw Hib jest obowiązkowe dla dzieci od 6 tyg. do 2 roku życia (od 1 kwietnia 2007 roku). Pełen cykl szczepienia przeciw zakażeniom Hib obejmuje: • szczepienie podstawowe: 3 dawki szczepionki podane w wieku od 6 tygodnia do 6 miesiąca życia w odstępach czasu nie krótszych niż 6 – 8 tygodni oraz szczepienie uzupełniające: jedna dawka szczepionki w 16-18 miesiącu życia dla zapewnienia długotrwałej odporności. Dzieciom w wieku 6- 12 miesięcy, wcześniej nieszczepionym podajemy 2 dawki szczepionki w odstępie nie krótszym niż 1 mies. oraz dawkę uzupełniającą w 16-18 miesiącu życia. Dzieciom w wieku 1-5 lat, wcześniej niezaszczepionym, podajemy 1 dawkę szczepionki. Szczepionkę wstrzykuje się domięśniowo w udo lub ramię. Szczepionka może być podawana jednocześnie z innymi szczepionkami (np. DTP, IPV, wzwB), ale w osobne miejsca ciała lub w jednym wstrzyknięciu w postaci szczepionki skojarzonej (5 w 1 lub 6 w 1).