Szczepionka przeciw wściekliźnie
Ściąga
Podsumowanie
O chorobie
Co to jest wścieklizna?
Jakie są objawy wścieklizny?
Jak wiele zachorowań na wściekliznę występuje w Polsce?
Gdzie i jak często wścieklizna występuje na świecie?
O szczepionce
Jakie rodzaje szczepionek przeciw wściekliźnie są dostępne w Polsce?
Dlaczego warto się szczepić przeciw wściekliźnie?
Kto i kiedy powinien zostać zaszczepiony przeciw wściekliźnie?
W jaki sposób należy podawać szczepionkę przeciw wściekliźnie?
Jakie ryzyko jest związane z zaszczepieniem przeciw wściekliźnie?
Czytaj więcej
Gdzie można zrealizować szczepienia przeciw wściekliźnie?
Jak wyglądają szczepienia zwierząt przeciw wściekliźnie?
Czy szczepionka przeciw wściekliźnie dla zwierząt zrzucana w czasie akcji szczepień zwierząt może być niebezpieczna dla człowieka?
Jak wiele zachorowań na wściekliznę występuje w Polsce?
W Polsce wścieklizna występuje najczęściej u zwierząt dzikich- lisów jenotów, kun, łasic, nietoperzy oraz zwierząt domowych (głównie psów i kotów).
Ze względu na dobrą profilaktykę wścieklizny w Polsce, od wielu lat nie odnotowuje się zachorowań na wściekliznę u ludzi. Ostatni zgon z powodu wścieklizny wystąpił w 2002 roku.
W 2016 roku oraz 2017 roku odnotowano odpowiednio 7987 i 8246 przypadków pogryzienia osób przez zwierzęta podejrzane o wściekliznę lub kontakt ze śliną tych zwierząt, u których przeprowadzono szczepienia przeciw wściekliźnie. Hospitalizowano odpowiednio 155 i 141 pogryzionych osób.
Gdzie i jak często wścieklizna występuje na świecie?
Wścieklizna występuje na całym świecie z wyjątkiem Antarktyki i niektórych wysp (np. Wielkiej Brytanii). W krajach rozwiniętych wścieklizna została prawie całkowicie wyeliminowana dzięki szczepieniom, ale w wielu regionach jest to wciąż groźna, śmiertelna i częsta choroba.
W wielu krajach Indiach, Chinach, Ameryce Łacińskiej, na Karaibach, a nawet w Stanach Zjednoczonych wścieklizna to problem społeczny.
W Indiach występuje wścieklizna miejska przenoszona przez psy, koty małpy.
Rocznie na świecie na wściekliznę umiera ok. 55 tysięcy osób, głównie w Afryce i Azji, najwięcej osób umiera na wściekliznę w Indiach oraz krajach subsaharyjskiej Afryki, gdzie jest ograniczona dostępność do szczepień.
Zachorowania na wściekliznę w Europie występują bardzo rzadko. Dotyczą osób pogryzionych przez psa w czasie podróży do krajów Azji i Afryki. W 2013 roku. W 2017 odnotowano 1 taki przypadek– 10 letni chłopiec zachorował na wściekliznę po pogryzieniu przez psa w czasie podróży w Sri Lance. Wcześniej w 2014 roku – odnotowano 3 podobne sytuacje.
- Rupprecht Ch.E. i wsp. Rabies vaccine. w: Plotkin’s Vaccines. red. Plotkin S., Orenstein W., Offit P., Edwards K. wyd. VII, 2018. str. 918-942.
- Rupprecht C.E., Shlim D.E.: Rabies. W: Brunette G.W.: Yellow Book 2013. CDC Health Information for International Travel. Chapter 3. Atlanta, CDC, 2014(wwwnc.cdc.gov/travel/yellowbook/2016/chapter-3-infectious-diseases-related-to-travel/rabies
- Rupprecht C.E., Briggs D., Brown C.M. i wsp.: Use of a reduced (4-dose) vaccine schedule for postexposure prophylaxis to prevent human rabies: recommendations of the advisory committee on immunization practices. MMWR Recomm. Rep., 2010; 59: 1–9.
- WHO guide for Rabies Pre and Post –exposure prophylaxis in Humans (revised 15 June 2010)
