Szczepionka przeciw śwince

Szczepionka przeciw śwince podawana jest jako szczepionka MMR przeciw odrze, śwince i różyczce. Podawana jest podskórnie lub domięśniowo. Może być podawana razem z innymi szczepionkami np. ze szczepionką przeciw ospie wietrznej (w osobne miejsca).

Szczepienia obowiązkowe (bezpłatne):
Dzieci
Według Programu Szczepień Ochronnych każde dziecko powinno zostać zaszczepione szczepionką MMR w 13-15 miesiącu życia oraz dawką uzupełniającą w 6 roku życia, w celu uzyskania długotrwałej odporności.

Od 1 stycznia 2019 roku drugą dawkę MMR należy podać w 6. roku życia dzieciom, które:

• urodziły się w 2014 r.,
• są w 6. roku życia, ale w dniu kwalifikacji do szczepienia nie ukończyły jeszcze 6. roku życia (większość dzieci urodzonych w 2013 r.),
• dla dzieci starszych w 7., 8. i 9. roku życia, PSO na 2019 rok nie przewiduje szczepień wyrównawczych (podanie drugiej dawki szczepionki będzie sukcesywnie wyrównywane poprzez szczepienie w 10 roku życia).

Szczepienia zalecane (odpłatne):
Dorośli
Szczepienie szczepionką MMR jest zalecane:
• dorosłym, którzy nie byli szczepieni przeciw śwince w dzieciństwie,
• osobom, które w przeszłości otrzymały tylko jedną dawkę szczepionki,
• jedną dawkę należy podać w wyznaczonym dniu, po przynajmniej 4 tygodniach zaleca się podanie 2-giej dawki szczepionki.

Przeciwwskazaniami do szczepienia przeciw śwince są:

• cieżka reakcja alergiczna (anafilaktyczna) po poprzedniej dawce szczepionki,
• uczulenie na żelatynę,
• uczulenie na neomycynę,
• stwierdzenie reakcji nadwrażliwości po wcześniejszym szczepieniu,
• ciąża (kobiety powinny unikać zajścia w ciążę przez 1 miesiąc po szczepieniu),
• ostre zakażenia przebiegające z wysoką gorączką oraz czynna, nieleczona gruźlica,
• choroby hematologiczne (białaczki, chłoniaki),
• niedobory odporności w następstwie choroby lub leczenia,
• leczenie wysokimi dawkami kortykosteroidów,
• transfuzja krwi, osocza lub preparatów ludzkich immunoglobulin (szczepionka powinna być podana w określonym odstępie czasu, uzależnionym od powodu, dla którego preparaty zastosowano (od 3 do 11 miesięcy).

Jednoznaczne określenie występowania niepożądanych odczynów poszczepiennych po podaniu szczepionki przeciw śwince jest utrudnione ze względu na fakt, że szczepionkę tą stosuje się jako skojarzoną przeciw odrze, śwince i różyczce tzw. MMR.

Szczepionki przeciw odrze, śwince i różyczce (MMR) są bezpieczne.

Po ich podaniu mogą wystąpić odczyny poszczepienne o charakterze:

• miejscowym (charakteryzują się łagodnym przebiegiem, utrzymują się 1-2 dni),
  – zaczerwienienie, ból, obrzęk w miejscu podania szczepionki,
  – krótkotrwałe uczucie palenia i/lub kłucia w miejscu podania szczepionki.
  Należy pamiętać, że część z tych objawów jest wynikiem prawidłowego procesu uodporniania.
• ogólnym
  – stan podgorączkowy lub niewysoka gorączka (5-10% dzieci), która pojawia się zazwyczaj
  w 6-12 dniu po szczepieniu i utrzymuje około 2 dni,
  – nietypowy płacz,
  – wysypka na skórze (5% dzieci), która pojawia się zazwyczaj w 6-12 dniu po szczepieniu i utrzymuje około 2 dni,
  – łagodne powiększenie węzłów chłonnych (częściej u dzieci),
  – obrzęk ślinianki przyusznej który pojawia się rzadko po 10-14 dniach od szczepienia,
  – bóle stawów (0,5%, szczególnie u młodych osób i kobiet),
  – zapalenie stawów (10% szczepionych kobiet), które pojawia się między 7 a 21 dniem po
  szczepieniu. Należy pamietać, że po szczepieniu dolegliwości ze strony stawów są dużo
  łagodniejsze niż po naturalnym zakażeniu.
• bardzo rzadko mogą występować ciężkie niepożądane odczyny poszczepienne
  – reakcje alergiczne (1 przypadek na około 200.000 – 1.000.000 dawek),
  – drgawki (1 przypadek na 3.000- 4.000 dawek), zwykle po podaniu pierwszej dawki;
  drgawki ustępują bez trwałych następstw w rozwoju dziecka,
  – krwotoczne plamki na skórze (wybroczyny), pojawiają się do 2 miesięcy po szczepieniu
  zwykle po 2 -3 tygodniach ustępują bez śladu.
  – łagodne zapalenie mózgu (1 przypadek na 1.800.000 dawek), ustępuje, nie pozostawia
  następstw.