Szczepionka przeciw wzw B

Zaszczepiona powinna być każda nieuodporniona osoba. Według programu Szczepień Ochronnych szczepieniami obowiązkowymi są objęte wszystkie niemowlęta od urodzenia do ukończenia pierwszego roku życia (3 dawki) oraz osoby z grup ryzyka wcześniej niezaszczepieni: uczniowie i studenci uczelni medycznych, pracownicy służby zdrowia, osoby zakażone wirusem zapalenia wątroby typu C oraz narażone na zakażenie. W normalnych warunkach powinno się stosować schemat 3-dawkowy szczepienia (0-1-6 miesięcy). U osób zdrowych (dzieci i dorosłych) szczepień przypominających nie przewiduje się. Dzieciom z masą urodzeniową mniejszą niż 2000 g powinno się stosować 4-dawkowy schemat szczepienia (0-1-2-12 miesięcy).

W wyjątkowych sytuacjach (przed planowanym zabiegiem chirurgicznym lub w przypadku nagłego wyjazdu do stref endemicznych) można stosować schemat przyśpieszony (0-7-21 dzień i dawka uzupełniająca po 12 miesiącach) lub 0-1-2 miesiąc i dawka uzupełniająca po 12 miesiącach). Osoby o obniżonej odporności immunologicznej i dializowani wymagają podania 3 dawek szczepionki zgodnie ze schematem 0-1-6 miesięcy z podwójną dawką szczepionki, 4 dawek szczepionki podanej zgodnie ze schematem 0-1-2-6 miesięcy lub dawek przypominających, jeśli stężenie przeciwciał przeciw HBs jest niższe niż poziom ochronny (poniżej 10 mIU/ml). U niemowląt szczepionkę przeciw wzw B podaje się domięśniowo w przednio-boczną część uda, a u dzieci i dorosłych – w mięsień naramienny. Podskórne podanie szczepionki zaleca się w grupach chorych z małopłytkowością lub zaburzeniami krzepliwości.

Przeciwwskazaniem do szczepień przeciw wzw B są:

• reakcja anafilaktyczna po wcześniejszym podaniu szczepionki,
• nadwrażliwość na składniki szczepionki, w tym na białka drożdży, używane w procesie produkcji,
• ostra choroba o umiarkowanym lub ciężkim przebiegu z gorączką lub bez.

Środki ostrożności należy zachować przy szczepieniu dzieci o masie ciała poniżej 2000 gram.

Szczepionka przeciw wzw B jest bezpieczna także dla kobiet w ciąży i matek karmiących piersią.

Szczepionki przeciw wzw B uznaje się za bardzo bezpieczne.

Najczęstszymi, miejscowymi odczynami niepożądanymi  są:

• przejściowy ból,
• stwardnienie w miejscu ukłucia,
• zaczerwienienie,
• niewielkie podwyższenie temperatury ciała.

Bardzo rzadko występuje: trombocytopenia, powiększenie węzłów chłonnych, choroba posurowicza i objawy anafilaksji, zaburzenia ze strony układu nerwowego, obniżenie ciśnienia krwi, skurcz oskrzeli, wymioty, biegunka, nudności, podwyższenie enzymów wątrobowych.