Prof. Rudolf Stefan Weigl (1883 - 1957)

Wybitny uczony, światowej sławy biolog kilkukrotnie nominowany do Nagrody Nobla. Po zakończeniu I wojny światowej Prof. Weigl zorganizował w Przemyślu pracownię bakteriologiczną, przekształconą następnie w Laboratorium Badań nad Durem Plamistym. W 1920 roku został Profesorem w Katedrze Biologii Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, gdzie w krótkim czasie kierowana przez niego pracownia stała się znanym na całym świecie ośrodkiem badań nad durem wysypkowym. Był czołowym badaczem chorób szerzących się epidemicznie, człowiekiem wielkiego serca i ogromnej odwagi, który w czasie okupacji sowieckiej i niemieckiej Lwowa z narażeniem własnego życia ocalił tysiące ludzi.

Na kartach historii Prof. Weigl zapisał się przede wszystkim jako twórca szczepionki przeciw durowi wysypkowemu, zwanemu również tyfusem plamistym. Wynalezienie szczepionki nastąpiło w 1921 roku i było poprzedzone latami badań nad etiologią, drogami szerzenia się oraz nad uodpornieniem przeciwko durowi wysypkowemu. Profesor wykorzystał wszy odzieżowe jako zwierzęta laboratoryjne. Wykazał wewnątrzkomórkowe pasożytnictwo Ricketssia prowazekii w komórkach nabłonkowych jelita wszy i opracował metodę ich hodowli, uzyskując masę bakterii niezbędną do produkcji szczepionki, która była pierwszą skuteczną szczepionką przeciwko durowi wysypkowemu. Pierwsze szczepienia szczepionką przygotowaną z jelit zakażonych wszy, rozpoczęto w Polsce w 1934 roku. Następnie szczepionka z powodzeniem była stosowana w rejonach świata objętych epidemiami duru. W okresie II wojny światowej gwałtowny wybuch epidemii duru wysypkowego i jej rozmiary sprawiły, że okupanci (zarówno niemieccy jak i sowieccy) nie zamknęli placówki profesora Weigla i pozwolili mu nadal nią kierować. W tym czasie dał dowód swojej wielkości nie tylko jako Naukowiec, ale również jako Człowiek. Wykazywał się bohaterstwem graniczącym z brawurą, gdy w swoim Instytucie zatrudniał ludzi z różnych grup społecznych, różnego pochodzenia, ratując ich przed niechybną śmiercią. Szczepionkę oficjalnie wytwarzano wyłącznie na potrzeby Niemców, ale nielegalnie otrzymywali ją również Polacy. Potajemnie była produkowana w Państwowym Zakładzie Higieny w Warszawie i dostarczana partyzantom AK oraz więźniom w obozach koncentracyjnych i w gettach. Uratowała życie niezliczonej rzeszy ludzi!

 

Ostatnia aktualizacja: 10 lutego 2018
Materiały źródłowe

 

pokaż więcej
Słowniczek
pokaż więcej
Znalazłeś niezrozumiany termin?
Zaproponuj hasło do słownika.
Loading

Ta strona wykorzystuje pliki cookies. Pozostawiając w ustawieniach przeglądarki włączoną obsługę plików cookies wyrażasz zgodę na ich użycie. Jeśli nie zgadzasz się na wykorzystanie plików cookies, zmień ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji znajdziesz w polityce prywatności.

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Close