Czy można zaszczepić się przeciw odrze po kontakcie z chorym na odrę?

Szczepienie przeciw odrze po kontakcie z chorym na odrę (tzw. szczepienie poekspozycyjne) jest jednym z elementów  profilaktyki odry. Takie postępowanie zaleca się w ciągu 72 godzin od kontaktu z chorym na odrę. Dotyczy osób niezaszczepionych oraz zaszczepionych w przeszłości 1 dawką szczepionki przeciw odrze.

W przypadku małych dzieci, optymalnego działania szczepionki przeciw odrze można się spodziewać po ukończeniu 1 roku życia, kiedy zanika odporność w postaci przeciwciał przekazanych przez matkę. Zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych pierwsza dawka szczepionki podawana jest w 13-14 m.ż. dziecka. Dostępne w Polsce szczepionki przeciw odrze, śwince i różyczce są zarejestrowane do podawania od 9 m.ż. Stąd też w uzasadnionych przypadkach, np. w sytuacji kontaktu dziecka z osobą chorą na odrę, przy braku przeciwwskazań do szczepienia, można zastosować szczepienie jako sposób ochrony przed odrą. U niemowląt poniżej 9 mies. życia w takiej sytuacji podaje się preparat immunoglobulin.

Zastosowanie w odpowiednim czasie profilaktyki po kontakcie z chorym na odrę jest skuteczną metodą ochrony przeciw odrze. Skuteczność profilaktyki poekspozycyjnej odry oceniana jest na blisko 85%.