Szczepionka przeciw rotawirusom

Czytaj więcej

W jakim wieku dziecka można podawać szczepionki przeciw rotawirusom?

Zgodnie z przyjętymi  zalecaniami międzynarodowych komitetów ds. szczepień, bez względu na wybór szczepionki przeciw rotawirusom, pierwszą jej dawkę należy podać przed ukończeniem 12 tygodnia życia dziecka (a najlepiej to zrobić do 8 tygodnia życia), tak  aby cały cykl szczepienia, który w zależności od wybranej szczepionki powinien obejmować 2 lub 3 dawki, zakończyć przed ukończeniem 24 tygodnia życia dziecka. Wiek ten można przekroczyć w wyjątkowych sytuacjach kiedy korzyści z późniejszego rozpoczęcia i dokończenia całego cyklu szczepień przewyższają ryzyko niekorzystnych następstw, np. w sytuacji planowanego pobytu w szpitalu przed planowaną operacją.

Przestrzeganie tej granicy wieku jest związane z tym, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia wgłobienia jelita i uniknąć choćby przypadkowej zbieżności szczepienia i naturalnie występujących w tym okresie życia rzadkich zdarzeń wgłobienia jelita.

Czy szczepionki przeciw rotawirusom można podawać z innymi szczepionkami?

Szczepionki przeciw rotawirusom można podawać z innymi szczepieniami obowiązkowymi i zalecanymi, które są wskazane w Programie Szczepień Ochronnych (PSO) do podawania w tym samym czasie.

Można podać szczepionkę przeciw rotawirusom (żywą) w czasie tej samej wizyty razem z inną szczepionką inaktywowaną zwykle podawaną w pierwszych miesiącach życia. Można podanie szczepionki żywej oraz inaktywowanej/inaktywowanych rozdzielić, ale nie obowiązuje wówczas zachowanie odstępu 1 mies., praktykuje się podanie po ok. 2 tyg., aby łatwiej było ocenić ewentualne niepożądane odczyny poszczepienne.

W badaniach klinicznych potwierdzono bezpieczeństwo i skuteczność podawania w czasie tej samej wizyty szczepionki przeciw pneumokokom PCV-13 (a wcześniej PCV7) podawanej z którąkolwiek z dostępnych na rynku dwóch szczepionek przeciw rotawirusom.

Najmniej danych z badań klinicznych dotyczy podawania w tym samym czasie szczepionki DTP (przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi z całokomórkowym składnikiem krztuśca) ze szczepionką przeciw rotawirusom.

Aktualne dane dotyczące możliwości podawania danej szczepionki z innymi można znaleźć z Charakterystyce Produktu Leczniczego (ChPL) w punkcie 4.5. Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji

Informacje w Charakterystyce Produktu Leczniczego w punkcie 4.5 dla szczepionki Rotarix:
4.5 Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji
Szczepionka Rotarix może być podawana jednocześnie ze wszystkimi wymienionymi poniżej szczepionkami monowalentnymi lub skojarzonymi [w tym szczepionkami sześciowalentnymi (DTPa-HBV-IPV/Hib)]: szczepionką błoniczo-tężcowo-krztuścową pełnokomórkową (DTPw), szczepionką błoniczo-tężcowo-krztuścową bezkomórkową (DTPa), szczepionką przeciw Haemophilus influenzae typ b (Hib), szczepionką inaktywowaną przeciw poliomyelitis (IPV), szczepionką przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (HBV), skoniugowaną szczepionką pneumokokową oraz skoniugowaną szczepionką meningokową grupy C (MenC). Badania kliniczne wykazały brak zmian odpowiedzi immunologicznej i profilu bezpieczeństwa podawanych szczepionek.

Informacje w Charakterystyce Produktu Leczniczego w punkcie 4.5 dla szczepionki Rotateq:
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Jednoczesne podanie szczepionki RotaTeq z innymi szczepionkami, zawierającymi jeden lub więcej
spośród następujących antygenów, w wieku około 2, 4 i 6 miesięcy wykazało, że odpowiedzi
immunologiczne oraz profile bezpieczeństwa podawanych szczepionek nie ulegały zmianom:
– ze szczepionką przeciw błonicy-tężcowi-acelularną przeciw krztuścowi (DTaP)
– ze szczepionką przeciw Haemophilus influanze typu B (Hib)
– ze szczepionką przeciw poliomyelitis, inaktywowaną (IPV)
– ze szczepionką przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (wzw B)
– ze szczepionką przeciw pneumokokom, skoniugowaną (PCV)
Wykazano, że po jednoczesnym podaniu szczepionki RotaTeq ze szczepionką DTaP-IPV-HBV-Hib
(Infanrix hexa) w wieku około 2, 3 i 4 miesięcy, odpowiedź immunologiczna oraz profil
bezpieczeństwa obu szczepionek podanych jednocześnie były niezmienione w porównaniu
z podaniem każdej z nich oddzielnie.
Wykazano, że po jednoczesnym podaniu szczepionki RotaTeq ze szczepionką przeciw
meningokokom grupy C, skoniugowaną (MenC, badana była szczepionka skoniugowana
z toksoidem tężcowym) w wieku 3 i 5 miesięcy (przeważnie w tym samym czasie co szczepionka
DTaP-IPV-Hib) z podaniem trzeciej dawki szczepionki RotaTeq w wieku około 6 miesięcy,
odpowiedź immunologiczna na RotaTeq i MenC była niezmieniona. Profil bezpieczeństwa
szczepionek podanych jednocześnie był zadowalający. Dlatego też szczepionkę RotaTeq można podawać jednocześnie ze szczepionkami monowalentnymi lub skojarzonymi zawierającymi jeden lub więcej spośród następujących antygenów: DTaP, Hib, IPV lub HBV, PCV i MenC.

Dlaczego wycofano z rynku pierwszą szczepionkę przeciwko rotawirusom?

Ostatnia aktualizacja: 11 stycznia 2019
Materiały źródłowe
  • Anderson E.J., Weber S.G., „Rotavirus infection in adults”, Lancet Infect Dis 2004,4(2): 91-9.
  • Centers for Disease Control. Prevention of rotavirus gastroenteritis among infants and children. MMWR 2006; 55 (No. RR-12).
  • Fischer T.K., Bresee J.S., Glass R.I., „Rotavirus vaccines and the prevention of hospital-acquired diarrhea in children”, Vaccine 2004; 22 Suppl 1: S 49-54.
  • Korycka M., „Szczepionka przeciwko zakażeniu rotawirusami”, „Wakcynologia”, wyd. II, red. W. Magdzik i wsp., J Medica Press, 2007, str. 499-502.
  • Pickering L.K., Baker C.J., Long S.S., McMillan J.A., eds. Red Book: 2006 Report of the Committee on Infectious Diseases. 27th ed. Elk Grove Village, IL: American Academy of Pediatrics, 2006.
  • Soriano-Gabarro M., Mrukowicz J., Vesikari T., Verstraeten T., „Burden of rotavirus disease in European Union countries”, Pediatr Infect Dis J 2006; 25 (1 Suppl): S7-S11.
  • WHO. Post-marketing surveillance of rotavirus vaccine safety. WHO/IVB/09-01.
  • Stanowisko WHO dot. szczepionek przeciwko rotawirusom w języku angielskim i francuskim,  Weekly Epidemiological Record No. 32, 2007, 82, str. 285–296.
  • Rosillon D. i wsp. Risk of intussusception after rotavirus vaccination: eta-analysis of postlicensure studies. Pediatr. Infect. dis. J., 2015, 34, 763-68.
  • Vesikar T. i wsp. ESPID/ESPGHAN evidence-based recommendations for rotavirus vaccination in Europe. J. Pediatr. Gastroenterol. Nutr, 2008, 46, S38-S48.
  • Expert opinion on rotavirus vaccination in infancy, ECDC, 2017.
pokaż więcej

Ta strona wykorzystuje pliki cookies. Pozostawiając w ustawieniach przeglądarki włączoną obsługę plików cookies wyrażasz zgodę na ich użycie. Jeśli nie zgadzasz się na wykorzystanie plików cookies, zmień ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji znajdziesz w polityce prywatności.

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Close